http://www.b-take.com/coffee1001/731-1.htm
เปิดโปงความลับมรณะ น้ำมือทหารญี่ปุ่น ที่เป็นชนวนในใจคนจีน ตราบทุกวันนี้
เรื่องโดย นิโคลาส ดี คริสทอฟ
(เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ นิวยอร์คไทม์ส คัดลอกมา)
แปลโดย :ไม้เก่าลายงาม
สารบัญ
* การชำแหละมนุษย์สดๆโดยไม่ใช้ยาสลบ
* เหตุผลในการชำแหละ
* ใครเป็นผู้ที่ทำการทดลองอันโหดระห่ำนี้?
* ทำไมคนพวกนี้ไม่ถูกลงโทษให้ตายตกตามกันไปซะ?
* แหล่งกำเนิดของการทดลองสงครามเชื้อโรค?
* สงครามเชื้อโรคญี่ปุ่นที่จะใช้กับจีน
* ความรู้ที่ได้มาโดยต้องแลกด้วยชีวิตมนุษย์จำนวนมหาศาล
* การทดลองกับทารก
* ขอบข่ายของการทดลองโดยใช้มนุษย์
* แผนการที่จะนำสงครามเชื้อโรคไปปล่อยที่สหรัฐอเมริกา
* แผนการถูกล้มเลิกเพราะญี่ปุ่นกลัวว่าจะถูกสหรัฐอเมริกาแก้คืนเจ็บกว่า
* แม้ในปัจจุบันพวกฆาตกรยังใจด้านแทบไม่รู้สึกเสียใจในสิ่งชั่วๆที่ได้กระทำไป
* แล้วมันน่าจะเกิดขึ้นอีกไหมเนี่ย?
โมริโอกะ ญี่ปุ่น
เขา คือ ชาวนาชราที่มีอารมณ์ขัน ที่กำลังเสิร์ฟอาหาร ที่ปรุงโดยภรรยาของเขาให้เรารับประทาน แล้วเขาก็เปลี่ยนอารมณ์อย่างฉับพลัน เขาเล่าเรื่องให้เราฟังถึง การที่เขาผ่าเปิดชำแหละชายจีนอายุ 30 ปี ที่ถูกมัดกับเตียง ในสภาพเปลือย และลงมือผ่า ทั้งๆที่ยังเป็นๆอยู่ โดยไม่ใช้ยาสลบ (แทบกลืนอาหารไม่ลง!)
"หนุ่มคนนั้น รู้ซึ้งใจในสัจจธรรมว่า อั๊วโดนแน่ๆเลี๊ยว! ไม่มีปาติหังอะไรๆ จะช่วยอั๊วล่าย! ในขณะที่เขาถูกจับเข้ามาในห้อง จึงไม่ได้พยายามขัดขืนอะไรเลย เขาถูกจับให้นอนลง และมัดไว้กับเตียง" ชาวนาวัย 72 ระลึกถึงความหลังแสนภูมิใจ ขณะที่เคยเป็นผู้ช่วยแพทย์ อยู่ในหน่วยกองทหารญี่ปุ่น ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ในจีน
"พอเมื่อผมเริ่มหยิบมีดผ่าตัดนั่นแหละ ! เขาเริ่มแผดเสียงร้องชนิดที่ เอาว่า หลอดแตกละกัน! แต่ผมไม่รู้สึกรู้สม จึงเริ่มผ่าเปิดเขา ตั้งแต่ช่วงอก ลงมาถึงช่องท้อง คุณเอ๊ย! เสียงแผดร้องของเขานั้นนะ มันสุดที่จะโหยหวน ฟังน่าสยดสยอง ใบหน้าเขานะ ก็บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดทุรนทุราย อย่างสุดที่จะบรรยาย ผมก็กรีดไปเรื่อยๆ ซึ่งเสียงร้องนั้นเป็นเสียงที่ไม่น่าเชื่อว่า จะใช้จินตนาการได้เลยละกัน เสียงแผดร้องของเขานั้น ฟังอันน่ากลัวมาก..ก..ก จนที่สุด! เสียงก็เงียบลง นี่คือ งานแค่ในหนึ่งวันของผม ที่ทำร่วมกับกลุ่มแพทย์ผ่าตัด แต่มันยังคงประทับใจผมเสมอมา เพราะนั่น เป็นครั้งแรกของผมทีเดียวนะคุณ ! "
ในที่สุด ชายชราที่ยืนยันว่าไม่ประสงค์จะออกนาม ก็อธิบายถึงเหตุผล อันสุดจะฟังขึ้นของการชำแหละมนุษย์ (โดยไม่ยอมให้ยาสลบก่อน)ว่า : นักโทษเชลยชาวจีนคนนั้น ถูกเจตนาทำให้ติดเชื้อโรค ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัย ที่เราตั้งใจจะศึกษากันโดยเฉพาะทีเดียวนา! แต่แค่นี้ไม่เท่าไหร่ร๊อก! อานุภาพที่น่ากลัวจริงๆของมัน ยิ่งกว่าจุดนั้นเยอะ เรามีเป้าหมาย ที่มุ่งจะพัฒนาระเบิดเชื้อโรคไปใช้ในสงครามโลกครั้งที่ 2 ต่างหาก หลังจากที่ ได้ทำให้นักโทษติดเชื้อโรคนั้นแล้ว นักวิจัยทั้งหลายก็ต้องผ่าชำแหละเขาออกมา เพื่อที่จะศึกษาดูให้เห็นว่า ผลของเชื้อโรคที่ใส่เข้าไปนั้น มีต่อภายในร่างกายมนุษย์อย่างไรบ้าง?
"โครงการวิจัยนั้น เป็นหนึ่งในความลับสุดยอดของพวกเราชาวญี่ปุ่น ระหว่างช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 : โครงการใหญ่ไพศาล ที่เราต้องการจะคิดค้น อาวุธสงครามชีวภาพ รวมกับเชื้อโรคระบาด แอนแทรกซ์ อหิวาตกโรค และเชื้ออื่นๆอีกนับสิบ หน่วย 731 โดยกองทัพแห่งองค์จักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นผู้ควบคุมและทำการวิจัย โดยทดลองกับคนจริงๆ และทำการทดลองระเบิดเชื้อโรคทั้งในแล็บ และ 'ภาคสมรภูมิ' โดยให้ทิ้งลงในเมืองต่างๆของจีนหลายๆเมือง เพื่อจะดูผลซิว่า เชื้อโรคเหล่านั้น จะสามารถแพร่ระบาดได้ดีรึไม่? ขอบอกว่า ใช้ได้เลย!"
ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องโครงการสงครามเชื้อโรคนี้ ค่อยเล็ดลอดออกมา จนหนาหูทีละเล็ก ทีละน้อย กลายเป็นกระแส จนในปัจจุบัน กระแสนั้นก็เชี่ยวกราด เวลากว่าครึ่งศตวรรษแล้ว ที่สงครามโลกครั้งที่ 2 ได้จบลงไป มีหนังสือหลายเล่ม เอกสารบทความหลายฉบับ นิทรรศการต่างๆ ได้ตีพิมพ์เปิดโปงเบื้องหลังในอดีต เกี่ยวกับการต่างเหล่านี้ เน้นการปลุกเร้าความสนใจให้พุ่งไปที่ ความชั่วร้าย ของคนญี่ปุ่น จากการกระทำในอดีตของพวก แพทย์ญี่ปุ่นแหกคอก (คอกพังไปเป็นแถบๆ)
นักศึกษาและสมาชิกเก่าๆของหน่วย แจ้งว่า จากการการทดลองหลายๆครั้ง มีมนุษย์ดีๆพื้นๆ อย่างน้อย 3,000 คน ต้องถูกฆ่าตาย เพื่อสังเวยการทดลองเฉพาะในห้องแล็บอันเถื่อนระห่ำนี้ ; ซึ่งก็ไม่มีใครรอดมาได้เลย ตายสถานเดียว! แต่ไม่มีใครรู้ได้ว่า เป็นจำนวนอีกเท่าไร? ที่ต้องตายไปอีก จากการทดลองใน 'ภาคสมรภูมิ'
มีหลักฐานแสดงถึงว่า ทหารญี่ปุ่นที่ทำงานในโครงการนี้ พวกเขาตั้งใจที่จะใช้อาวุธเชื้อโรคนี้ กับสหรัฐอเมริกา โดยใช้ระเบิดบอลลูน ที่บรรจุเชื้อโรคไว้ในนั้น แล้วปล่อยให้ล่องลอยไป ยังประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงฤดูร้อน ปี ค.ศ.1945 และใช้นักบินคามิกาเซ่ ขับเครื่องบินพลีชีพไปปล่อยเชื้อโรคแพร่ระบาด เสริมอีกในซาน ดิเอโก
จนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 การวิจัยนี้ ก็ยังคงถูกปิดเป็นความลับต่อไป มีเหตุผลบางส่วนว่า เหตุที่กองทัพสหรัฐได้ละเว้นโทษประหาร แก่เหล่าหมอนักวิจัย(เลือดเย็นเฉียบ) อาชญากรสงครามพวกนั้น เพื่อที่จะแลกเอาข้อมูลการวิจัย ที่สหรัฐอยากได้นั่นแทน จึงช่วยปิดบังต่อไป ในเรื่องการทดลองระโหดโดยใช้มนุษย์ และยังคงให้พวกหัวโจกเหล่านั้น ดำเนินการวิจัยต่อ ไม่พอ ยังแถมเงิน(ค่าจ้าง)ให้อีกสิ!
แต่การฆ่าที่โหดเหี้ยม ก็ยังถูกแฉออกมาให้ผู้คนได้อ่านอีกจนได้แหละ! ถึงแม้ว่า เวลาจะผ่านไปนานแล้วก็ตาม : มีตัวอย่าง รายงานว่า แม่และเด็กลูกสาวชาวรัสเซียผู้น่าสงสาร ถูกจับเข้าห้องทดลองอัดแก็สพิษ โดยที่มีเหล่าแพทย์นักวิจัยใจสัตว์พวกนั้น ก็เฝ้าเพ่งมองผ่านกระจกหนาในอีกห้องหนึ่ง ทำการจับเวลาดูอาการชักดิ้นชักงอ ทุรนทุราย พวกเขาเฝ้ามองดู อย่างเลือดเย็น ขณะที่แม่นั้นหมดลมตายเหยียดแข็ง บนศพลูกสาว ในสภาพที่ดูออกเลยว่า จะพยายามอย่างยิ่งยวด ถึงแม้รู้ว่าป่วยการ แต่ด้วยความรัก และต้องการที่จะปกป้องช่วยเหลือ ลูกของตน จากการสูดดมแก็สพิษ
แหล่งกำเนิดของสงครามเชื้อโรค
โครงการอาวุธทางชีวภาพของญี่ปุ่น ได้ริเริ่มขึ้นตั้งแต่ ค.ศ.1930 ลงไปได้เพียงบางส่วน เพราะสาเหตุว่า โครงการวิจัยของทหารญี่ปุ่นนี้ได้ถูกควบคุม และห้ามจากสนธิสัญญาขั้นต้นแห่ง เจนีวา ในปี ค.ศ.1925 แต่ถ้าหากว่า มันน่ากลัวมากขนาดนั้น มันสมควรจะถูกสั่งห้ามไม่ให้วิจัย ภายใต้กฎหมายนานาชาติไปแล้ว เพราะจุดมุ่งหมายของพวกทหาร ก็คือ ต้องการจะสร้างอาวุธชนิดใหม่ที่ทรงอานุภาพ การทำลายล้างอันยิ่งใหญ่มหาศาล ให้อุบัติขึ้นในโลกนั่นเอง!
ช่วงนั้นของโครงการ บรรดากองทหารญี่ปุ่น ได้เข้ามายึดพื้นที่อยู่กันเต็มพรืดไปหมดในจีน โดยพวกทหารเหล่านี้ ได้ขับไล่ชาวบ้านเจ้าของพื้นที่ออกไปจำนวน 8 หมู่บ้าน ในเขตใกล้ๆกับ เมือง Harbin ในแมนจูเรีย เพื่อปูทางไว้เป็นที่ตั้ง ฐานบัญชาการของหน่วย 731 ญี่ปู่นมองเห็นข้อดีหลายจุด ที่มาตั้งฐานบัญชาการในจีน เพราะว่า จะได้ทดลองในหัวข้อเชื้อโรคระบาด ที่มีชื่อว่า มารูท่าส์ หรือ ขอนไม้ และคนแถบนี้นั้น ก็เป็นชาวคอมมิวนิสต์ ที่น่าสงสาร น่าสังเวช หรือ พวกเชลยสงคราม ซึ่งก็อีกนั่นแหละ ส่วนใหญ่ คือ คนจีน นอกจากนั้น ยังมีชาวรัสเซียที่โอนสัญชาติ มาอาศัยในจีน ก็โดนด้วยแน่!
ทาเคโอะ วาเน วัย 71 ปี อดีตเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือแพทย์ ในหน่วย 731 ซึ่งในปัจจุบัน ยังมีชีวิต อาศัยอยู่ที่เมือง โมริโอกะ ทางเหนือของญี่ปุ่น เล่าว่า ครั้งหนึ่ง เขาได้เห็น โอ่งแก้วสูง 6 ฟิต ซึ่งในโอ่งนั้น มีชายชาวตะวันตก 3 คน ถูกแช่ดองในน้ำยาฆ่าเชื้อโรคชนิดหนึ่ง มีฤทธิ์แสบจมูก ศพชายถูกตัดตามแนวตั้ง แบ่งเป็น 2 ท่อน และ วาเน เดาว่า น่าจะเป็นชาวรัสเซีย เพราะว่า มีคนรัสเซียอาศัยอยู่ในพื้นที่นั้น ค่อนข้างมาก
ในฐานบัญชาการของหน่วย 731 มีโอ่งที่เก็บ ตัวอย่างคนดองแบบนั้นเยอะแยะ บางโอ่ง ดองแต่ขา ดองแต่หัวก็มี ดองอวัยวะภายใน และทุกๆโอ่ง จะมีป้ายติดบอกไว้อย่างเรียบร้อยทีเดียว (เหมือนโหลยาดองชูพลัง อะไรทำนองนั้น)
ชายชรา จากหน่วย 731 เล่าให้ฟังว่า "ผมเห็น ตัวอย่างคนดอง ติดป้ายว่า 'อเมริกัน' 'อังกฤษ' 'ฝรั่งเศส' แต่ส่วนมากจะติดว่าเป็นจีน เกาหลี และมองโกเลีย ซะหล่ะมากที่สุด"
แพทย์นักวิจัย ก็ยังปล่อยเชื้อโรค เข้าสู่นักโทษที่ได้คัดสรรแล้วว่า เป็นคนที่แข็งแรงมาก เพื่อดูอาการว่าเมื่อป่วยแล้วเชื้อโรคจะแพร่อย่างไร? พวกแพทย์โหด เหล่านี้ ยังจับคนมาเข้าห้องอัดความดัน เพื่อที่จะดูว่า ร่างกายของมนุษย์นั้น จะทนทานต่อแรงดันได้เพียงใด? ใช้เวลา และแรงดันเพียงใด? ก่อนที่ลูกตาจะหลุดกระเด็นออกมา จากเบ้าตาตามแรงกดอัด
บ่อยมากเลย ที่เหยื่อมนุษย์มากมาย จะถูกจับไปยังสถานที่ทดสอบ เรียกกันว่า 'แอนดา' ที่นั่นพวกเขาจะมัดเหยื่อ ให้ติดกับหลักหลายๆอัน ที่เตรียมไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะ จากนั้นก็เริ่มปล่อยระเบิดเชื้อโรคทดลองใส่ไปในร่างกายของเหยื่อมนุษย์เหล่านั้น ต่อไปก็เฝ้ามองดูอาการว่า อาวุธเทคโนโลยีใหม่ของพวกเขานั้น จะทรงประสิทธิภาพ เพียงไหน? ส่วนฝูงเครื่องบิน ก็จะไปทำการโปรยฉีดเชื้อในโซนที่กำหนดไว้ว่าจะทำการทดลอง หรือทิ้งเป็นลูกระเบิดเชื้อโรคระบาดลงมาเลย(ให้มันสะใจ!) เพื่อที่จะดูผลคนจำนวนมากที่ถูกเชื้อฆ่าตาย และเชื้อจะมีประสิทธิภาพดีที่สุด ในการฆ่าคนจำนวนมากได้ตายสนิท จากระยะห่างเท่าไร? ในการระเบิดของเชื้อจากศูนย์กลางที่ทำการทิ้ง
พวกทหารญี่ปุ่น ทำการทดลองสงครามทางชีวภาพภาคสนาม อยู่บ่อยครั้ง เพื่อจะดูผลว่า ทรงประสิทธิภาพเพียงใดเมื่อปฏิบัติการนอกห้องแล็บ ฝูงเครื่องบินทหารนำแมลงเชื้อโรคนั้นไปปล่อยลงแถวๆ Ningbo ในตะวันออกของจีน และ Changde ในทางเหนือตอนกลางของจีน จากนั้น การแพร่ระบาดของโรคก็เกิดขึ้น และถูกบันทึกผลตามมา
ทหารจีนยังปล่อยเชื้อ อหิวาตกโรคและไทฟอยด์ ลงในบ่อน้ำและสระอีกหลายแห่ง แต่ผลการแพร่พันธุ์ของเชื้อยังไม่ดีเท่าที่ควร ในปี ค.ศ. 1942 ผู้เชี่ยวชาญทางสงครามเชื้อโรค ยังปล่อยแพร่เชื้อบิด อหิวาตกโรค และไทฟอยด์ ที่จังหวัด Zhejiang ของจีน แต่เวรกรรมสนอง ส่งผลให้ทหารญี่ปุ่นเอง กลับติดเชื้อโรคระบาดเหล่านี้! และป่วยตายไป 1,700 คน ตามข้อมูลที่ได้นักวิชาการบอกไว้
เชลดอน แฮริส นักประวัติศาสตร์ จาก มหาวิทยาลัย แคลิฟอร์เนียสเตท ในนอร์ทริดจ์ ชี้ว่า ประชากรชาวจีน มากกว่า 200,000 คน ต้องตายจากการทดลองสงครามชีวภาพภาคสนามของคนญี่ปุ่น แฮมส์ นักเขียน ที่เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับหน่วย 731 "โรงงานแห่งความตาย" ได้ระบุไว้ด้วยว่า แมลงเชื้อโรคเหล่านั้น ถูกปล่อยให้ทำลายมนุษย์ หลังจากที่สงครามได้ยุติลงแล้วด้วยซ้ำไป ต่อจากนั้น ถึงได้ส่งผล ทำให้มีการระบาดของโรคร้ายเกิดขึ้น คร่าชีวิตคน (ที่ไม่ใช่คนญี่ปุ่นเอง) ไปอีกตั้ง 30,000 คน ในเขต Harbin ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1946 จนถึง 1948
ผู้นำทางวิชาการของหน่วย 731 เคอิจิ ซึนิชิ เกิดความกังขากับจำนวนตัวเลขตั้งมากมายก่ายกอง เขา คือผู้ที่พยายามเหลือเกิน ที่จะเปิดเผยข้อมูล และเถียงว่า การที่หน่วย 731 เข้าไปยึดพื้นที่ ไล่ชาวบ้าน ปล้นฆ่า เผาบ้านเรือน ที่ Ningbo นั้น มีคนตาย แค่ 100 คนเอง! และที่ลือว่ามีเชื้อโรคแพร่พันธุ์ จากการทดลองภาคสนามอะไรนั่น! ก็ไม่เห็นจะมีหลักฐานอะไรเล้ย! ไหนหล่ะหลักฐาน?
ความรู้ที่ต้องแลกมาด้วยชีวิตมนุษย์
การทดลองเหี้ยมห่ำต่างๆนั้น เกิดจากความตั้งใจ ที่จะพัฒนาค้นคว้าวัคซีนตัวใหม่ๆ หรือการรักษาโรคต่างๆ ที่กองทหารญี่ปุ่นต้องเผชิญปัญหาอยู่ การทดลองหลายแขนงถูกปิดเป็นความลับสุดยอด แต่ในปี ค.ศ. 1945 ได้มี รายงาน18 หน้า ที่พวกเขาได้จัดทำขึ้น และถูกเก็บไว้ กับทหารระดับผู้ใหญ่ในกองทัพ จวบจนปัจจุบัน ซึ่งก็รวมถึงมีบทสรุปการวิจัยในหน่วย 731 นี้ด้วย รายงานถูกเขียนเป็นภาษาอังกฤษ เพื่อให้แก่ทหารระดับชั้นมันสมองกึ๋นสมองของสหรัฐอเมริกา ในรายงานนั้น ระบุถึงการปฏิบัติงานที่เรียกว่า ไม่ใช่ระดับงานธรรมดาสามัญ ก็แล้วกัน!
ในการวิจัยถึงเรื่องที่คนญี่ปุ่นยังไม่รู้ เช่น ประเภทบาดแผล แต่ไม่มีความกระจ่างว่า นักโทษต้องทนทานกับ การเป็นหนูทดลองแค่ไหน? ในหัวข้อเรื่อง "การศึกษาบาดแผลถูกไฟไหม้" และ "การศึกษาลูกปืนที่ฝังอยู่ในสมอง"
ทางวิชาการระบุไว้ว่า การวิจัยนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ กลุ่มนักวิทยาศาสตร์บ้าบอเขียนขึ้น หรือกุแต่งขึ้นมา แต่มัน คือ งานค้นคว้าอันเลอเลิศวิเศษสุด ที่เปี่ยมด้วยกึ๋นสมองอันปราดเปรื่องอัจฉริยะ ที่ถูก"ถ่ายทอดและหยิบยก"ออกมา ต่างหากหล่ะ! พวกแพทย์ญี่ปุ่น! ก็ค้นคว้าคิดแต่จะหาวิธี ที่จะช่วยชีวิตแต่คนญี่ปุ่น! แต่เอาชีวิตคนชาติอื่นจำนวนมหาศาล มาทดลองเยี่ยงสัตว์! (ไม่ใช้คนชาติตัวบ้างหล่ะ! มันดีน๊า! แบบนี้ เขาเรียกว่าอะไรเอ่ย?)
ยกตัวอย่างเบาๆอ่านเพลินๆ เช่น หน่วย 731 พิสูจน์แล้วว่า การรักษาแผลแขนที่บวมจากความเย็นมากๆนั้น คือ ต้องไม่ไปถูที่แขนตามวิธีรักษาแบบเดิมๆ แต่ให้แช่แขนที่บวมในน้ำอุ่นที่ค่อนข้างร้อน ประมาณ 100 ดีกรีเอง แต่ห้ามร้อนกว่า 122 ดีกรี
ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่ได้มานั้น ต้องแลกกับมนุษย์ที่ถูกจับขังไว้ เป็นสัตว์ทดลอง พวกเขามีแผลบวมที่แขน จะถูกนำตัวออกไปทำตามขั้นตอน โดยให้แช่แขนลงในน้ำอุ่นที่ค่อนข้างร้อน(อย่างนี้ ที่บ้านดิฉันเค้าเรียก น้ำร้อนค่ะ) เป็นช่วงๆ จนผู้คุมลงความเห็นว่า แผลเริ่มเข้าที่แล้ว จากหลักฐานระบุไว้ว่า กว่าที่ทหารญี่ปุ่นผู้คุม จะลงความเห็นว่าเข้าที่ได้นั้น ก็คือ "หลังจากที่แขนนั้นถูกทุบตีตีด้วยไม้ท่อนสั้นๆ(ขนาดน่ารัก) ขอไม่กล่าวถึงเสียงร้อง และเสียงขณะที่ไม้ทุบตีกระทบแผลที่แขนของคนเหล่านั้น ดีกว่า!"
วารสารที่ตีพิมพ์ในญี่ปุ่น หลังจาก งานนิทรรศการเกี่ยวกับ หน่วย 731 ระบุว่า แพทย์พวกนั้น ยังทดลองแม้กระทั่ง มนุษย์ทารกที่เกิดมาได้เพียง 3 วัน เพื่อวัดอุณหภูมิ โดยใช้เข็มแทงเข้าไปในนิ้วกลาง ของทารกน้อย (มนุษย์จริงๆเพิ่งเกิดมา ยังเป็นๆนะคุณ!)
"ซึ่งตามปกติแล้ว มือของเด็กทารกวัย 3 วันนั้น จะกำหมัดแน่น" ตามวารสารบอก "แต่พอเสียบเข็มแทงเข้าไป ที่นิ้วกลาง ทำให้นิ้วทารกนั้นเหยียดกาง ซึ่งก็เพื่อจะได้ง่ายแก่การทดลอง ในหัวข้อเรื่องอื่นๆ ต่อไป"
ขอบข่ายในการทดลองโดยใช้มนุษย์
การทดลองโดยใช้มนุษย์เช่นนี้ ไม่ใช่มีทำเพียงในหน่วย 731เท่านั้น ยังมีหน่วยอื่นๆ ที่กระทำปฏิบัติการโหดเยี่ยงนี้อีก! แต่ก็ไม่กระจ่างนัก ว่าองค์จักรพรรดิ ฮิโรฮิโต จะทรงทราบเรื่อง การระรานเผา ปล้น ฆ่า หรือไม่?(คุณว่าทรงทราบไหม?) แต่พระอนุชา เจ้าชาย มิคาซ่าได้เสด็จไปเยือน ฐานบัญชาการหน่วย 731 ที่ในจีน และทรงจดบันทึกเรื่องราวที่พระองค์ ได้ทรงทอดพระเนตร จากภาพยนตร์ที่ถ่ายไว้ ถึง "การเดินเท้าของนักโทษจีน ไปยังที่ราบแมนจูเรีย เพื่อการทดลองแก็สพิษ"
มีข้อมูลเพิ่มเติมจาก นายแพทย์ เคน ยัวซ่า วัย 78 ปี ซึ่งปัจจุบัน เปิดคลีนิคอยู่ที่โตเกียว แนะเสริมว่า การทดลองโดยใช้มนุษย์นั้น มีกระทำกันเป็นประจำแหละ ไม่แต่เฉพาะในหน่วย 731 นี่หรอก ยัวซ่า เป็นหมอทหารในหน่วยอื่น ช่วงสงครามจีน แต่ไม่ได้อยู่ในหน่วย 731 และก็ไม่เคยได้มีการติดต่อกันเลยด้วยซ้ำ
แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ! หมอยัวซ่า เล่าว่า ช่วงที่เขายังเป็นนักศึกษาแพทย์ ในญี่ปุ่น พวกนักศึกษาแพทย์จะทราบว่า แพทย์สามัญคนไหนก็ตาม ถ้าได้เดินทางไปศึกษาเรื่องการแพทย์ที่จีนแล้วละก้อ! จะได้ศึกษาเรื่องการผ่าชำแหละคนไข้ (ในหน่วยอื่น ไม่ต้องเฉพาะ 731) และก็แน่นอนที่สุด เมื่อหมอยัวซ่าเดินทางถึง จังหวัด Shanxi อยู่ภาคเหนือตอนกลางของจีนใน ค.ศ.1942 พักหนึ่ง เขาก็ขอเข้าร่วมศึกษา "ภาควิชาทดลองการผ่าตัด"ด้วย
ชายจีน 2 คนตัวเป็นๆ ถูกนำเข้ามาในห้อง เขาทั้งสองถูกเปลื้องผ้าผ่อนออกหมด และให้ยาสลบตามปกติ จากนั้นหมอยัวซ่าและหมอคนอื่นๆ ก็เริ่มบรรเลงการทดลองผ่าชำแหละ ในหลายๆหัวข้อ : หนึ่ง การผ่าตัดไส้ติ่ง การผ่าแขนและสุดท้าย การผ่าตัดตา หลังจาก 90 นาทีผ่านไป การศึกษาจบลง คนไข้ที่ถูกนำมาใช้ทดลอง ก็จะถูกฆ่า โดยฉีดยาให้ตายไปซะ
ต่อมา เมื่อหมอยัวซ่าได้เป็นแพทย์ผู้อบรม โดยมีคนไข้จริงๆแสดงให้แก่นักศึกษาแพทย์ด้วย จะเป็นระยะๆ ที่เขาไปขอกับตำรวจว่า ต้องการคอมมิวนิสต์คนหนึ่ง สำหรับฝึกสอนการผ่าตัด แล้วพวกเขาก็ส่งมาให้ทีละคนๆ ปกติเหมือนการเบิกเครื่องมืออะไรทำนองนั้น การผ่าชำแหละคนที่นั่น คือ เป็นการฝึกและทดลองผ่าของนักศึกษาแพทย์ มากกว่าที่จะเป็นการทำวิจัยอะไร และสำหรับที่นั่น มันเป็น เรื่องกิจวัตรประจำวันจะตายไป! ของแพทย์ญี่ปุ่นทีทำงานอยู่ในช่วงสงคราม กับคนจีนในประเทศจีน
หมอยัวซ่า ยังรู้สึกขอโทษ และเสียใจอย่างสุดที่จะบรรยาย ต่อสิ่งเลวร้ายที่เขาได้กระทำลงไปในอดีต นั่นก็คือ เขาได้เพาะเชื้อไทฟอยด์ขึ้นมา ใส่ในหลอดทดลอง และส่งต่อไปให้กองทหารอีกหน่วยหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะได้รับคำสั่งให้ทำการนี้ก็เถอะ ! ในเวลาต่อมา มีทหารจากหน่วยนั้น ซึ่งทหารคนนั้น ก็ไม่ได้มีการติดต่อกับหน่วย 731 เล่าให้หมอฟังภายหลังว่า พวกทหาร จะนำเชื้อในหลอดทดลองเหล่านั้น ไปแพร่ในบ่อน้ำ ที่หมู่บ้านในเขตของพวกคอมมิวนิสต์
แผนการที่จะทำสงครามเชื้อโรคกับประเทศสหรัฐอเมริกา
ใน ค.ศ.1944 เมื่อญี่ปุ่นใกล้จะจนตรอก ดูท่าว่าต้องพ่ายแพ้ในสงคราม กองบัญชาการทหารแห่งโตเกียว ต้องการที่จะตีไม้ตายตอบโต้ ยังเขตแดนที่เป็นหัวใจของสหรัฐอเมริกาให้สำนึกในฤทธิ์เดช ญี่ปุ่นเลยปล่อยบอลลูนมากมาย ให้เคลื่อนที่โดยกระแสลมแรงเข้าสู่ทวีปอเมริกา ถึงแม้ว่า รัฐบาลอเมริกา จะได้สืบทราบรายงานเบาะแสเรื่องนี้ก่อน แล้วก็ตาม แต่กระนั้น บอลลูน 2,000 ลูก ได้ลงไปยังมลรัฐทางด้านตะวันตก และระเบิดที่อยู่ในบอลลูนเหล่านั้น เป็นเหตุให้ผู้หญิง 1 คนในมอนทาน่า และอีก 6 คนในโอรากอน ถึงแก่ความตาย
อีกครึ่งศตวรรษตอมา ปรากฏหลักฐานที่ยิ่งเลวร้ายลงไปอีกว่า พวกทหารยศนายพล ของญี่ปุ่นบางคน มีจุดประสงค์ที่จะปล่อยสงครามทางชีวภาพ ก็คือ บอลลูนมากมาย ที่มีเชื้อโรคระบาดแอนแทรกซ์ไปยังสหรัฐอเมริกาอีก ยังไม่พอ กองทหารจากหน่วยอื่น ก็ต้องการที่จะส่งเชื้อโรคไวรัสปศุสัตว์ ไปกำจัดสัตว์ ที่เป็นอุตสาหกรรมอาหารของอเมริกา หรือเมล็ดข้าวและธัญพืชให้ปนเปื้อนสารพิษ จะได้กำจัดพืชผลทางอาหาร ของคนทั้งประเทศให้สิ้นซากไปเลย(สร้างสรรค์ดีจัง!)
ในช่วงตึงเครียดนั้น! ได้เกิดการประชุมโต้แย้งอย่างดุเดือดเผ็ดมันในกรุงโตเกียว แถมยังมีเอกสารที่ถูกเปิดเผยมาเร็วๆนี้ ถึงการประชุมอย่างดุเดือดผัดพริกขิง เมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1944โน่น คือ ฮิเดกิ โตโจ ผู้ซึ่งสหรัฐอเมริกาแขวนเขาขึ้น ในเรื่องอาชญากรสงคราม เพราะว่าเขา คือ ผู้ที่คัดค้านหัวชนข้างฝาห้อง ต่อต้านการที่จะทำสงครามชีวภาพกับสหรัฐอเมริกา
ขณะที่ประชุมในช่วงเวลานั้น โตโจ ถูกนายกรัฐมนตรี และนายพลระดับหัวหน้า ขับไล่ให้ออกจากที่ประชุมไป! แต่เขาก็ยังคงหนา และไม่ยอมออกไป แถมใช้สิทธิอำนาจขั้นสูงพอของเขา ที่จะยับยั้งไม่ยอมอนุมัติข้อเสนอนั้น เหตุผลก็เพราะ เขาตระหนักดีว่า ฝ่ายญี่ปุ่นดูท่าว่าร่อแร่จะแพ้สงครามเป็นแน่แท้ เขากลัวว่า หากเอาเชื้อโรคสงครามชีวภาพ ไปจู่โจมอเมริกา ก็จะต้องถูกอเมริกาตอบโต้กลับโดยเชื้อโรค หรืออาวุธสารเคมีที่ทางอเมริกาพัฒนาขึ้นบ้าง คราวนี้หล่ะ! ประเทศญี่ปุ่นจะแย่แน่ๆ!
แต่กองทัพญี่ปุ่น ยังตั้งใจที่จะใช้อาวุธชีวภาพ เพื่อต่อต้านฝ่ายพันธมิตร ในบางสถานการณ์ ขณะที่ญี่ปุ่นเตรียมการจะเข้าโจมตี เกาะไซปัน ในปลายของช่วงฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1944 ญี่ปุ่นส่งเรือดำน้ำที่บรรทุกอาวุธทางชีวภาพ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นชนิดใด ไปยังประเทศคู่ต่อสู้
แต่เรือดำน้ำกลับมีอันเป็นไป จมลง! ศาสตราจารย์ ซึนิชิ กล่าวว่า พวกกองทหารญี่ปุ่นจึงต้องพึ่งใช้เพียงแค่ อาวุธธรรมดาเท่านั้น!
ขณะที่สงครามยุติลง เกือบจะย่างปี ค.ศ. 1945 หลักสูตรโครงการมัจจุราช จากหน่วย 731 ที่มีชื่อระหัสอันแสนไพเราะว่า เชอร์รี่บานยามราตรี คือ การใช้กลุ่มนักบินคามิกาเซ่ บินพลีชีพเข้าไปปล่อยเชื้อโรค ที่แคลิฟอร์เนีย อนิจจา ได้ถูกสั่งห้ามซะก่อน!
โทชิมิ มิโซบูจิ ครูฝึกทหารใหม่ ในหน่วย 731 อธิบายรายละเอียด แห่งแผนนี้ว่า จะใช้ทหารใหม่ 20 นายจาก 500 นาย ผู้ซึ่งเดินทางมาถึง Harbin ในเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ. 1945 โดยจะให้ทหารเพียง 2-3 นาย เดินทางไปกับเรือดำน้ำ ไปโผล่ยัง ตอนใต้ของแคลิฟอร์เนีย เรือดำน้ำนั้นมีสมรรถนะ บรรทุกเครื่องบินได้ 2-3 ลำ ต่อมา พวกเขาจะต้องขับเครื่องบิน(1ลำ : นักบิน 2-3 นาย) เพื่อขึ้นฝั่งไปปล่อยแมลงเชื้อโรคที่ ซานดิเอโก เป้าหมายตามแผนปฏิบัติการ คือ วันที่ 22 กันยายน 1945
อิชิโอะ โอบาตะ วัย 73 ปี ในปัจจุบัน อาศัยอยู่ที่ เอฮิเมะ เปิดเผยว่า เขา ก็คือ อดีตหัวหน้าของ แผนระหัส เชอร์รี่บานยามราตรี ที่จะใช้โจมตี ซานดิเอโก แต่ว่าเขาไม่ให้รายละเอียดใดๆมากไปกว่านี้ นอกจากพูดว่า "มันเป็นความทรงจำที่ชั่วร้ายมาก ซึ่งผมไม่ต้องการ ที่จะรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก"
ทาดาโอะ อิชิมารุ วัย 73 ปี เขา คือหนึ่งในผู้ที่ถูกเลือก ให้ทำสงครามชีวภาพที่ ซานดิเอโก "ผมไม่ต้องการที่จะระลึกถึง หน่วย 731 อีก " เขาพูดสั้นๆใน การสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ "ตั้งแต่สงคราม ก็ห้าสิบกว่าปีมาแล้ว ขอให้ผมใช้ชีวิต อย่างสงบเถอะ"
ไม่มีความกระจ่างว่า แผนการ เชอร์รี่บานยามราตรีนั้น ได้มีโอกาสทำตามแผนที่วางไว้หรือไม่? แต่ที่แน่ๆ ประเทศญี่ปุ่น มีเรือดำน้ำตามสมรรถนะที่ระบุนั้น ถึง 5 ลำขึ้นไป (แต่ละลำ สามารถบรรทุกเครื่องบินไปด้วย 2-3ลำได้ ซึ่งปีกของเครื่องบินเหล่านี้ สามารถพับเก็บเข้าข้างลำตัวของเครื่องได้ อย่างกับนก)
แต่ว่าผู้เชี่ยวชาญทางนาวิกโยธินของญี่ปุ่นกล่าวว่า ทหารนาวิกโยธินไม่เคย อนุญาตให้ นำอุปกรณ์ทางเรือที่ดีที่สุด ไปใช้สำหรับของฝ่ายทหารบก (เชอร์รี่บานยามราตรี)เลย เพราะมีส่วนเป็นไปได้ว่า ในช่วงฤดูร้อนในปี ค.ศ. 1945 นั้น พวกทหารเรือ ต้องประจำหน้าที่สำคัญมาก คือ ปกป้องดูแลน่านน้ำเขตแดนของเกาะญี่ปุ่น ในช่วงตึงเครียด ไม่ใช่ การไปปล่อยเชื้อโรคทำสงครามชีวภาพ ยังแผ่นดินอเมริกาโน่น!
หากว่า แผนเชอร์รี่บานยามราตรี ได้เคยมีโอกาสทำขึ้นจริงๆ มันก็ไม่สอดคล้อง กับการที่ญี่ปุ่นเตรียมตัวที่ยอมแพ้ ในช่วงต้นเดือน สิงหาคม 1945 และช่วงวันท้ายๆของสงครามที่ใกล้จะยุติลง เมื่อวันที่ 9 สิงหาคมนั้น หน่วย 731 ก็ได้ใช้ระเบิดไดนาไมท์ ในการทำลายหลักฐานทั้งหมด เกี่ยวกับแผนของโครงการสงครามทางชีวภาพ นักวิชาการกล่าว
ไม่มีการลงโทษ แทบจะไม่มีความสงสารบ้างเลย
มีส่วนว่า สหรัฐอเมริกา ก็ช่วยปกปิดเรื่องโครงการสงครามทางชีวภาพ เพราะต้องการแลกเอาข้อมูลในเรื่องนี้ นายพล ชิโร อิชิอิ หัวหน้าหน่วย 731 ได้รับอนุญาตให้ใช้ชีวิตบั้นปลาย อยู่อย่างสงบ จนกระทั่งตายไปด้วยโรคมะเร็งในลำคอ เมื่อปี ค.ศ. 1959 ส่วนผู้ที่เคยอยู่ใต้บังคับบัญชา ในหน่วย 731ของเขา ก็มีความก้าวหน้ากันถ้วนทั่ว ในอาชีพการงานช่วงหลังสงครามยุติลง ได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น รวมถึง กรรมการปกครองโรงพยาบาลในกรุงโตเกียว ประธานแพทยสมาคม และ สมาชิกการประชุมเกี่ยวกับกีฬาโอลิมปิค
จากสามัญสำนึกทั่วๆไปแล้วนั้น ลงความเห็นว่า ไม่มีใครที่จะโหดระห่ำไปกว่า ชาวนาคนนั้น คนที่เป็นผู้ช่วยแพทย์ สมาชิกในหน่วย 731 ที่เขาทำการชำแหละนักโทษชาวจีน โดยไม่มีการให้ยาสลบ และยังเป็นคนที่ ใส่เชื้อโรคพิษร้ายลงในแม่น้ำและบ่อน้ำอีกหลายแห่ง แต่ดูเหมือนว่า ในการตกลงที่จะให้สัมภาษณ์ข้อมูลนั้น เขามีความตั้งใจที่จะอธิบายว่า หน่วย 731 ก็ยังไม่ถึงกับ ใจสัตว์ เสียทีเดียว!
เราถามเขาว่า ทำไม? เขาถึงไม่ให้ยาสลบกับนักโทษ ก่อนที่จะไปทำการชำแหละซะเล่า! ชาวนาคนนั้นให้เหตุผลทางวิชาการ อันลึกซึ้งว่า " การผ่าชำแหละ ควรกระทำภายในสถานภาพร่างกายปกติ(เป็นๆ) หากว่าเราใช้ยาสลบแล้ว มันจะมีผลต่อระบบอวัยวะต่างๆ ตลอดจนระบบการสูบฉีดโลหิต ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ พวกเราต้องการจะศึกษาอยู่พอดี๊! ดังนั้น เราจึงไม่สามารถที่จะให้ยาสลบได้ ก็เท่านั้น ! "
และหัวข้อเรื่องเกี่ยวกับพวกเด็กๆ ก็ถูกถามตามมา ชาวนาก็มีคำตอบอันชาญฉลาดมาว่า " แน่นอน เพราะพวกเขากำลัง ทำการทดลอง เรื่องเกี่ยวกับเด็กๆ ซึ่งบางที พ่อของพวกเด็กๆเหล่านั้น อาจเป็นสปายจากฝ่ายตรงข้าม ! เด็กเหล่านั้น ก็สมควรที่ต้องถูกจับมาทดลอง"
" ยังมีความเป็นไปได้ว่า มันอาจจะเกิดขึ้นอีกก็ได้นะ! " ชายชรากล่าว ด้วยใบหน้าร่าเริง ที่ไม่รับรู้สำนึกทุกข์ร้อนใดๆ " เพราะในสงคราม คุณรู้อย่างเดียวว่า ต้องชนะเท่านั้น ! "(ขอโมทนา สาธุ! สาธุ!)
ความเห็นจากญี่ปุ่นวัยโจ๋ที่ร่วมถก เรื่อง (อดีต)อาชญากรรมสงครามโดยทหารญี่ปุ่นใน
จากเรื่องที่ทหารญี่ปุ่นฆ่าคนจำนวนมหาศาลที่นานกิง
"เหตุการณ์โหดเหี้ยมได้เกิดขึ้นเช่นนั้น ทั้งหมดจริงๆเหรอ?"
"ผมมีความเห็นว่า ทุกประเทศก็ต้องเคยมีการทำสิ่งที่ ถูกมองว่าไม่ค่อยถูก ไม่ค่อยควร ทั้งนั้นแหล่ะ! แม้แต่ จีนเองก็เถอะ! ไม่ใช่ว่าจะใสปิ๊ง ตลอดร๊อก!"
"จีน ก็เคยพยายาม ที่จะรุกรานญี่ปุ่นอยู่เนืองๆเหมือนกัน เมื่อ 600 ปีที่แล้ว"
"จีน กำลังขยายแสนยานุภาพทางทหารของตนอย่างมาก การกระทำเช่นนี้ เราก็ถือเป็นอนุภาพการข่มขู่ ต่อประเทศอื่นๆ ในแถบเอเชียนี้"
"การที่จีน ทดลองอาวุธนิวเคลียร์นั้น ก็เปรียบเสมือน นัยว่า จีนอาจจะคิดไปปล่อย A-bomb ถล่มญี่ปุ่น เมื่อไหร่ก็ได้ ใครจะไปรู้?"
"มันก็ถูกที่ ฝ่ายการเมืองของเรา (โดยเฉพาะสมาชิก LDP) บางครั้งสร้างความเห็นอันโหดเหี้ยมทารุณ ซึ่งก็ถูกที่ความคิดเห็นเพี้ยนๆเช่นนั้น มันคือ สันดานดิบ รากลึก ของคนญี่ปุ่นทั่วๆไป สาเหตุของรากลึก คือ ญี่ปุ่นมีชาตินิยมสูงส่ง ชาวญี่ปุ่นบางคน โดยเฉพาะ พวกรุ่นเก่าลายครามด้วยแล้วนั้น อย่าให้เซด! เลยว่า ดูถูกดูหมิ่นชาวเอเชียชาติอื่นๆแค่ไหนหน่ะ! มองหญิงเอเชียชาติอื่นๆ มีค่าเพียงหญิง ที่ไว้ปลดเปลื้องความใคร่ ความเครียดเท่านั้น! แต่ความคิดเช่นนี้ ก็ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว สันนิษฐาน จากการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างมากมาย ของชาติอื่นๆในแถบเอเชีย"
คำสารภาพของ อาชญากรสงครามชาวญี่ปุ่น
คัดลอกจาก Japan at War
แปลโดย : ไม้เก่าลายงาม
"โทมินากะ โชโจะ หนึ่งในสมาชิกจาก Chiigoku Kikansha Renrakukai (สมาคมผู้เดินทางกลับจากการถูกจองจำในจีนแผ่นดินใหญ่) ซึ่งคือ กลุ่มอาสาสมัครญี่ปุ่นที่ถูกจับกุมคุมขัง อยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่ ด้วยข้อหาอาชญากรสงคราม เมื่อหลังจากที่สงครามยุติลง บางคนได้ถูกกักตัวไว้ในโซเวียตก่อน แล้วค่อยถูกส่งให้จีนภายหลัง ในปี ค.ศ. 1956 ศาลทหารจีนได้ฟ้อง และจองจำชาวญี่ปุ่น 45 คน ในข้อหาอาชญากรสงครามของทางการ ส่วนพวกญี่ปุ่นส่วนใหญ่ที่เหลืออีก 1,100 คน ที่มีส่วนในเรื่องนี้ ทางการจีนยอมปล่อยให้เป็นอิสระ หลังการยอมรับสารภาพผิดแล้ว เวลาล่วงเลยมาถึงค.ศ. 1964 นักโทษที่ถูกจองจำเหล่านั้น ก็ถูกปล่อยกลับสู่ประเทศญี่ปุ่นครบทุกคน โดยไม่มีใครถูกจีนคอมมิวนิสต์ ประหารชีวิตเลยซักคนเดียว! "
"บรรดาสมาชิกของกลุ่มนี้ ยอมรับต่อสาธารณชนว่า พวกเขามีส่วนร่วมใน 'สงครามที่เหี้ยมโหด' และพวกเขาเคยถูกกักขังอยู่ในประเทศจีน เพราะพวกเขา คือ อาชญากรสงครามตัวจริง ที่ได้กระทำความผิดมหันต์ ต่อมนุษยชนลงไปในช่วงสงครามโลก แต่ด้วยอานิสงจากนโยบายที่ใจกว้าง มีคุณธรรมของจีนแผ่นดินใหญ่ ที่มุ่งหวัง จะสร้างสันติภาพขึ้นระหว่างจีนและญี่ปุ่น และความสงบสุขให้เรื่องมันจบๆกันไป กลุ่มนี้จึงได้กลับมาบ้านเกิดทุกคน และอาการครบสามสิบสอง ทำให้พวกเขารวมตัวกันขึ้นเป็นสมาคมจากอานิสงนี้เอง! ซึ่งมันก็จะแตกต่าง จากคนญี่ปุ่นอีกพวกหนึ่ง ซึ่งเป็นคนส่วนมากที่มีส่วนเกี่ยวข้องในสงครามนั้นเช่นกัน แต่พวกเขากลับเขียนเล่าโวโอ้อวด และวางท่าทางภาคภูมิใจ ในเรื่องกระทำความชั่วช้า ฉิบหาย ยับเยินของเหยื่อมนุษย์มากมาย ที่ตนได้ย่ำยีลงไปต่างๆนาๆ โดยมิได้รู้สำนึกของความเป็นคนซักนิด แถมยังยกย่องเชิดชูอย่างเปิดเผยว่า เป็นเกียรติความรับผิดชอบของสงคราม เพื่อองค์จักรพรรดิโชว่า พวกเขาจึงถูกประณามว่า 'สมองพวกมันถูกล้าง' จนเสียไปแล้ว!"
Ref. Form
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น